به نقل از «مشرق»

روز عید مبعث چه اعمال مهمی دارد؟

تاریخ انتشار: ۲۱ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۸۲۲۸۲

روز بیست و هفتم ماه پرفضیلت رجب یکی از اعیاد بزرگ مسلمانان می باشد و برای این روز اعمال زیادی در کتاب های روایی نقل شده است.

به گزارش مشرق، روز بیست و هفتم ماه پرفضیلت رجب یکی از اعیاد بزرگ است و روزی است که حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) به پیامبری مبعوث شد و جبرئیل برای ابلاغ پیامبری، بر آن حضرت فرود آمد و در روایات برای این روز چند عمل وارد است:

اوّل:

غسل کردن.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دوّم:

روزه گرفتن و آن یکی از چهار روزی است که در طول سال برای روزه گرفتن امتیاز ویژه دارد و ثوابی برابر با روزه هفتاد سال دارد.

سوّم:

صلوات زیاد فرستادن.

چهارم:

زیارت حضرت رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام).

پنجم:

شیخ طوسی در کتاب «مصباح» فرموده: که از ریان بن الصّلت روایت شده: حضرت جواد (علیه‌السلام) زمانی که در بغداد بود روز نیمه و روز بیست‌وهفتم رجب را روزه گرفت و همه خدمتکاران آن حضرت نیز روزه گرفتند و به ما فرمان داد دوازده رکعت نماز بخوانیم به این صورت که:

در هر رکعت «یک مرتبه» «حمد» و «سوره» [توحید] خوانده و پس از پایان نماز، هر کدام از سوره‌های «حمد» و «توحید» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ النَّاسِ» را «چهار مرتبه» بخوانیم، آنگاه «چهار مرتبه» بگوییم:

لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَکْبَرُ، وَسُبْحانَ اللّٰهِ، وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ، وَلَا حَوْلَ وَلَا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.

معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود و منزّه است خدا و خدا را سپاس و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای بلندمرتبه بزرگ.

و «چهار مرتبه»:

اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّی لَاأُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً.

خدا، خدا، پروردگار من است، چیزی را برای او شریک نمی‌گیرم.

و «چهار مرتبه»:

لَاأُشْرِکُ بِرَبِّی أَحَداً.

هیچ‌کس را برای پروردگارم شریک نسازم.

ششم:

شیخ طوسی از جناب ابوالقاسم حسین بن روح (رحمة‌الله‌علیه) روایت کرده: که در این روز دوازده رکعت نماز به جا می‌آوری در هر رکعت سوره «حمد» و سوره‌ای که آسان باشد می‌خوانی و پس از گفتن تشهّد و سلام بین هر دو رکعت می‌گویی:

الْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِی لَمْ یَتَّخِذْ وَلَداً، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ، وَلَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ، وَکَبِّرْهُ تَکْبِیراً. یَا عُدَّتِی فِی مُدَّتِی، یَا صاحِبِی فِی شِدَّتِی، یَا وَلِیِّی فِی نِعْمَتِی، یَا غِیاثِی فِی رَغْبَتِی، یَا نَجاحِی فِی حاجَتِی، یَا حافِظِی فِی غَیْبَتِی، یَا کافِیَّ فِی وَحْدَتِی، یَا أُنْسِی فِی وَحْشَتِی، أَنْتَ السَّاتِرُ عَوْرَتِی، فَلَکَ الْحَمْدُ، وَأَنْتَ الْمُقِیلُ عَثْرَتِی، فَلَکَ الْحَمْدُ، وَأَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتِی، فَلَکَ الْحَمْدُ، صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتِی، وَآمِنْ رَوْعَتِی، وَأَقِلْنِی عَثْرَتِی، وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمِی، وَتَجاوَزْ عَنْ سَیِّئاتِی فِی أَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ الصِّدْقِ الَّذِی کانُوا یُوعَدُونَ.

خدا را سپاس که فرزندی نگرفته و برایش در فرمانروایی شریکی و یاوری از روی خواری نبوده است و او را بزرگ شمار، ای توشه‌ام در همه عمر، ای هم‌نشینم در سختی‌ها، ای سرپرستم در نعمت، ای فریادرسم در آرزو، ای پیروزیم در حاجت، ای نگهدارم در غیبت، ای کفایت کننده‌ام در تنهایی، ای همدمم در هراس، تو پوشاننده کاستی منی، تو را سپاس، تو نادیده گیرنده لغزش منی، تو را سپاس، تو بلندی بخش من در وقت افتادگی هستی، تو را سپاس، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و عیبم را بپوشان و هراسم را ایمنی بخش و لغزشم را نادیده گیر و از گناهم چشم بپوش و از زشتی‌هایم درگذر و در زمره بهشتیان قرارم ده همراه با آن وعده صادقانه‌ای که به آن‌ها داده‌ای.

هنگامی‌که از نماز و دعا فارغ شدی، هر یک از سوره‌های «حمد» و «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ الْفَلَقِ» و «قُلْ أَعُوذُ بِرَ‌بِّ النَّاسِ» و «قُلْ یٰا أَیُّهَا الْکٰافِرُونَ» و «إِنّٰا أَنْزَلْنٰاهُ» و «آیت‌الکرسی» را «هفت مرتبه» می‌خوانی و «هفت بار» می‌گویی:

لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ، وَاللّٰهُ أَکْبَرُ، وَسُبْحانَ اللّٰهِ، وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ إِلّا بِاللّٰهِ.

معبودی جز خدا نیست و خدا بزرگ‌تر از آن است که وصف شود و پاک است خدا و هیچ نیرو و توانی نیست جز به خدای [بلندمرتبه بزرگ].

و «هفت بار»:

اللّٰهُ اللّٰهُ رَبِّی لَاأُشْرِکُ بِهِ شَیْئاً.

خدا، خدا، پروردگار من است، چیزی را برای او شریک نمی‌آورم.

و هر دعایی که می‌خواهی بخوان.

هفتم:

در کتاب «اقبال» جناب سید بن طاووس و در بعضی نسخه‌های «مصباح» آمده است که مستحب است در این روز این دعا را بخوانند:

یا مَنْ أَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ، وَضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَالتَّجاوُزَ، یَا مَنْ عَفا وَتَجاوَزَ اعْفُ عَنِّی وَتَجاوَزْ یَا کَرِیمُ. اللّٰهُمَّ وَقَدْ أَکْدَی الطَّلَبُ، وَأَعْیَتِ الْحِیلَةُ وَالْمَذْهَبُ، وَدَرَسَتِ الْآمالُ، وَانْقَطَعَ الرَّجاءُ إِلّا مِنْکَ وَحْدَکَ لا شَرِیکَ لَکَ.

ای آن‌که به عفو و گذشت فرمان داده و عفو و گذشت را بر عهده خویش ضمانت نموده است، ای آن‌که بخشید و در گذشت، مرا عفو کن و از من درگذر ای مهمان‌نواز. خدایا! پی‌گیری سخت شده و چاره‌جویی و راه‌یابی مرا به زحمت افکنده و آرزوها کهنه گشته و رشته امید جز از تو که یگانه‌ای و شریکی نداری بریده شده است.

اللّٰهُمَّ إِنِّی أَجِدُ سُبُلَ الْمَطالِبِ إِلَیْکَ مُشْرَعَةً، وَمَناهِلَ الرَّجاءِ لَدَیْکَ مُتْرَعَةً، وَأَبْوابَ الدُّعاءِ لِمَنْ دَعاکَ مُفَتَّحَةً، وَالاسْتِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِکَ مُباحَةً، وَأَعْلَمُ أَنَّکَ لِداعِیکَ بِمَوْضِعِ إِجابَةٍ، وَ لِلصَّارِخِ إِلَیْکَ بِمَرْصَدِ إِغاثَةٍ، وَأَنَّ فِی اللَّهْفِ إِلیٰ جُودِکَ وَالضَّمانِ بِعِدَتِکَ عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْباخِلِینَ؛ وَمَنْدُوحَةً عَمَّا فِی أَیْدِی الْمُسْتَأْثِرِینَ، وَأَنَّکَ لَاتَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِکَ إِلّا أَنْ تَحْجُبَهُمُ الْأَعْمالُ دُونَکَ،

خدایا! من راه‌های خواهش را به‌سوی تو باز می‌یابم و چشمه‌سارهای امید نزد تو پرآب است و درهای دعا را برای هرکه به درگاهت دعا کند گشوده‌ای و یاری‌ات آن را که از تو یاری خواهد فراهم است و می‌دانم که برای آن‌که تو را خواند در جایگاه اجابتی و برای فریادکننده‌ات درصدد فریادرسی هستی و همانا در طمع ورزیدن به بخششت و اعتماد به وعده‌ات جایگزینی است برای دریغ ورزی بخیلان؛ و گشایشی است از آنچه در دست ثروت‌اندوزان است، تو از بندگانت در پرده نمی‌روی، جز اینکه کردارشان بین تو و ایشان پرده می‌افکند

وَقَدْ عَلِمْتُ أَنَّ أَفْضَلَ زادِ الرَّاحِلِ إِلَیْکَ عَزْمُ إِرادَةٍ یَخْتارُکَ بِها وَقَدْ ناجاکَ بِعَزْمِ الْإِرادَةِ قَلْبِی، وَأَسْأَلُک بِکُلِّ دَعْوَةٍ دَعاکَ بِها راجٍ بَلَّغْتَهُ أَمَلَهُ، أَوْ صارِخٌ إِلَیْکَ أَغَثْتَ صَرْخَتَهُ، أَوْ مَلْهُوفٌ مَکْرُوبٌ فَرَّجْتَ کَرْبَهُ، أَوْ مُذْنِبٌ خاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ، أَوْ مُعافیً أَتْمَمْتَ نِعْمَتَکَ عَلَیْهِ، أَوْ فَقِیرٌ أَهْدَیْتَ غِناکَ إِلَیْهِ، وَ لِتِلْکَ الدَّعْوَةِ عَلَیْکَ حَقٌّ وَعِنْدَکَ مَنْزِلَةٌ إِلّا صَلَّیْتَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَقَضَیْتَ حَوائِجِی حَوائِجَ الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ،

و هرآینه دانستم که برترین توشه کوچ‌کننده به‌سویت، اراده نیرومندی است که بدان تو را برمی‌گزیند و با همین اراده نیرومند دلم با تو مناجات کرده و از تو می‌خواهم به هر دعایی که امیدواری تو را به آن خواند که او را به آرزویش رساندی، یا فریاد زننده‌ای به درگاهت که به دادش رسیدی، یا دل‌سوخته غم‌زده‌ای که اندوهش را زدودی، یا گنه‌کار خطاکاری که او را آمرزیدی، یا تندرستی که نعمت خویش را بر او تمام کردی، یا بی‌چیزی که توانگری‌ات را به او هدیه دادی و چنین دعایی را بر تو حقّی است و نزدت مقامی، به‌حق این دعا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و حاجات دنیا و آخرتم را برآور،

وَهٰذا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکَرَّمُ الَّذِی أَکْرَمْتَنا بِهِ أَوَّلُ أَشْهُرِ الْحُرُمِ أَکْرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَیْنِ الْأُمَمِ، یَا ذَا الْجُودِ وَالْکَرَمِ فَنَسْأَلُکَ بِهِ وَبِاسْمِکَ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ الْأَعْظَمِ، الْأَجَلِّ الْأَکْرَمِ الَّذِی خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فِی ظِلِّکَ فَلا یَخْرُجُ مِنْکَ إِلیٰ غَیْرِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ وَتَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلِینَ فِیهِ بِطاعَتِکَ، وَالْآمِلِینَ فِیهِ بِشَفاعَتِکَ؛

این رجب مرجّب محبوب قابل احترام است که ما را به آن گرامی داشتی، نخستین ماه‌های حرام است که ما را به خاطر آن از بین ملّت‌ها گرامی داشتی، ای دارای جود و مهمان‌نوازی، از تو می‌خواهم به‌حق ماه رجب و به نام بزرگ‌تر بزرگ‌تر بزرگ‌تر باشکوه و گرامی‌تری که آن را آفریدی پس در سایه‌ات استقرار یافت و جلوه‌اش از تو به دیگری نمی‌رسد، بر محمّد و اهل‌بیت پاکش درود فرستی و ما را در این ماه از عمل‌کنندگان به طاعتت و آرزومندان شفاعتت قرار دهی؛

اللّٰهُمَّ وَاهْدِنا إِلیٰ سَواءِ السَّبِیلِ، وَاجْعَلْ مَقِیلَنا عِنْدَکَ خَیْرَ مَقِیلٍ فِی ظِلٍّ ظَلِیلٍ، فَإِنَّکَ حَسْبُنا وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ، وَالسَّلامُ عَلَیٰ عِبادِهِ الْمُصْطَفَیْنَ وَصَلَواتُهُ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ.

خدایا! ما را به راه راست هدایت کن و استراحتگاه ما را در سایه‌سار همیشگی‌ات نزد خویش بهترین استراحتگاه قرار ده که تو ما را بسی و چه نیکو کارگشایی هستی و سلام و درود بر همه بندگان برگزیده‌اش،

اللّٰهُمَّ وَبارِکْ لَنا فِی یَوْمِنا هٰذَا الَّذِی فَضَّلْتَهُ، وَبِکَرامَتِکَ جَلَّلْتَهُ، وَبِالْمَنْزِلِ الْعَظِیمِ الْأَعْلیٰ أنْزَلْتَهُ، صَلِّ عَلَیٰ مَنْ فِیهِ إِلَیٰ عِبادِکَ أَرْسَلْتَهُ، وَبِالْمَحَلِّ الْکَرِیمِ أَحْلَلْتَهُ.

خدایا! به ما در این روز برکت ده، روزی که آن را برتری دادی و به بزرگ‌منشی‌ات بزرگ نمودی و به جایگاه بزرگ و برتر وارد ساختی، بر آن‌که در این روز به‌سوی بندگانت فرستادی و او را به مقام با کرامتی برآوردی درود فرست.

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ صَلاةً دائِمَةً تَکُونُ لَکَ شُکْراً، وَلَنا ذُخْراً، وَاجْعَلْ لَنا مِنْ أَمْرِنا یُسْراً، وَاخْتِمْ لَنا بِالسَّعادَةِ إِلیٰ مُنْتَهیٰ آجالِنا، وَقَدْ قَبِلْتَ الْیَسِیرَ مِنْ أَعْمالِنا، وَبَلَّغْتَنا بِرَحْمَتِکَ أَفْضَلَ آمالِنا، إِنَّکَ عَلَیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ، وَصَلَّی اللّٰهُ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ.

خدایا! بر او درود فرست، درودی همیشگی که برای تو سپاس و برای ما ذخیره‌ای باشد و در کارمان آسانی قرار ده و پایان عمرمان را به سعادت و نیکبختی ختم کن، در حالی که اعمال اندک ما را پذیرفته و با رحمت بی‌کرانت ما را به برترین آرزوهایمان رسانده باشی که تو بر هر کاری توانایی و درود و سلام خدا بر محمّد و خاندانش باد.

جناب سید بن طاووس می‌گوید: این دعا را حضرت موسی بن جعفر (علیه‌السلام) در آن روزی که آن جناب را به جانب بغداد حرکت دادند خواند و آن روز، روز بیست‌وهفتم رجب بود و این دعا از دعاهای برگزیده ماه رجب است.

منبع: مهر

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا ماه رجب مبعث سید بن طاووس چهار مرتبه روز بیست درود فرست بر محم د بزرگ تر ال ح م د

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۸۲۲۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حج، سفری برای پاک شدن و رسیدن به اخلاص است

ایسنا/اصفهان نماینده ولی فقیه در امور حج و زیارت گفت: حج، سفری برای پاک کردن خود است. سعی کنید که در این سفر، از این صفات منفی خود را جدا کنید و از خدا بخواهید که به شما کمک کند که بهترین رفتار را داشته باشید. اگر از سفر برگردید و تغییر مثبتی نداشته باشید، ضرر کرده‌اید و مکه که پاک کننده‌ است، نیز بر شما اثری نداشته است.

حجت‌الاسلام والمسلمین سید عبدالفتاح نواب در کنگرۀ عظیم حج تمتع که امروز جمعه، ۱۴ اردیبهشت‌ماه در ورزشگاه نقش جهان اصفهان برگزار شد، اظهار کرد: یکی از نکاتی که باید در سفر حج به آن توجه داشته باشید، مفهوم اخلاص است. در قرآن و روایات آمده‌ که شیطان با تمام قوا از تمام جوانب تلاش می‌کند که اخلاص شما را مورد هدف قرار دهد.

وی افزود: انسان باید کار را صرفاً برای خدا انجام دهد و برای کسب قدرت و عنوان خاص اعمال را انجام ندهد. انسان باید به خدای خود بگوید که خداوندا چون تو فرمودی که من حج انجام دهم، پس من فقط برای تو انجام می‌دهم. ما باید برای انجام واجبات خود هزینه کنیم و هیچ واجبی از واجب دیگر برتر نیست.

نماینده ولی‌فقیه در سازمان حج و زیارت ادامه داد: بنابراین در وهلۀ اول اخلاص مهم است. در روایات آمده که اگر انسانی ۴۰ شبانه روز با اخلاص کار انحام دهد، خداوند حکمت را بر زبان او جاری می‌کند.

حجت‌الاسلام نواب با اشاره به اینکه نکتهٔ دوم دارای اهمیت برای سفر حج، داشتن برنامه‌ریزی است، تصریح کرد: از کسانی که در گذشته به حج مشرف شده‌اند، مشورت بگیرید و برای ایام سفر خود در محضر پیامبر(ص) برنامه‌ریزی کنید. از قبل به خوبی فکر کنید. فرصتی در اختیار شماست که در مسجدالحرام و مسجدالنبی با خدا راز و نیاز کنید. این فرصت‌ها برای افراد بسیار کم اتفاق می‌افتد. برای تک‌تک مقاطع روز به‌گونه‌ای برنامه داشته باشید که گویا آخرین سفر شماست.

وی با بیان اینکه در این سفر، دانش و علم کافی داشته باشید، اظهار کرد: در کلاس‌ها و جلسات مربوط به حج شرکت کرده و کتاب‌های مربوط به حج را از نظر بگذرانید. در مورد این سفر، دانش‌افزایی کنید تا به خوبی از سفر خود بهره ببرید. افرادی بودند که در حج شرکت کرده و برخی اعمال را نیز به جا آوردند، ولی بعد از بازگشت به ایران متوجه شدند که اعمال احرام به جای نیاورده و در برنامه‌ریزی‌ها اشتباه کرده بودند. می‌توانید از روحانیون همراه کاروان هم برای دانش‌افزایی کمک بخواهید.

او اصلاح رفتار را یکی از مهمترین نکاتی دانست که باید در سفر حج، آن را در مرکز توجه قرار داد و گفت: همهٔ ما اشکالات اخلاقی داریم و هیچ کس مبری از این ایرادات نیست، اما این سفر، سفری برای پاک کردن خود است. سعی کنید که در این سفر، خود را از این صفات منفی جدا کنید و از خدا بخواهید که به شما کمک کند که بهترین رفتار را داشته باشید. تلاش کنید که رفتارتان پس از این سفر با همسایه‌ها و دوستان و فرزندان تغییر کند و بهتر شود.

انتهای پیام